Jij bent geweldig!

Zondagmiddag  zaten we voor de tv en keken we regelmatig op de telefoon. Rick onze oudste zoon ging de marathon van New York lopen. Samen met zijn schoonvader en 2 zwagers.

Het was geweldig om het te volgen. Na de officiële marathon werd er verder niets meer uitgezonden. Maar wij konden ze op de telefoon door een soort track and trace, volgen waar ze waren en wie er als eerste van hun vieren binnenkwam. Je toetste hun namen in en op het scherm zag je waar ze waren, als je inzoomde zag je dat ze vooruit gingen net als de tom-tom. 

Net voor de finisch  (dat weet je dus door de telefoon) appte dochter dat ze via livestream de finisch had gevonden, dus wij gauw opzoeken en kijken. We hebben hem niet binnen zien komen, zoveel mensen te zien, maar al gauw was door de techniek duidelijk dat  Rick binnen was. En even later volgden de eerste foto's al. 

Een poosje later belde hij: het was zo'n prachtige tocht geweest, hij had zo genoten het was een geweldige ervaring.

Dinsdagmiddag kwam hij weer thuis en zijn vrouw en kinderen gingen hen ophalen vanuit Amsterdam.  De kinderen mochten zelfs vrij van school.

Gelukkig hebben ze alle vier de marathon uitgelopen en zijn ze weer heelhuids thuisgekomen.

Ik maakt een kaartje voor hem. Om hem welkom thuis te wensen en te laten weten dat we heel trots op hem zijn dat hij dat heeft gedaan.

De sketch is van Sketch Saturday.  Daarbij heb ik weer de JIJ stans gebruikt. Elke keer als ik die pak, wordt ik er eigenlijk best wel blij van, ik vind het zo'n mooie stans.

Een gevilt hartje op de kaart. Veel dezelfde kleuren gebruikt als gisteren, dat staat ook zo mooi bij het hartje.

Ook doet deze kaart mee aan de uitdaging van Marianne design challengeblog. Daar willen ze een kaart over liefde zien. Materiaal: PB 7054, KJ 1726, CR 1416.

Gisteren een gezellige freubelmiddag met GerJanne gehad, flowerfoam geprobeerd, wolvilten laten zien en met inkt en stencils in de weer geweest. Het resultaat zie je morgen.

Nu even naar buiten het terras winterklaar maken, en zowaar de on komt er door! 

Groet, Nelleke