Na het overlijden van mijn ouders 6 jaar geleden, kwamen er heel veel handwerkspullen van mijn moeder tevoorschijn. Ook stond er al die tijd een doos met borduurwol, strengen en draden, allemaal van echte wol.
Voor mijn zussen haakte ik een vlaggenlijn van als die strengetjes wol.
Je hebt dan een moment dat je denkt wat zou ik dat graag aan haar willen vertellen wat ik allemaal met haar garen heb gedaan.
Ik dacht misschien kan ik wel een bloem haken voor op het graf, maar hoe blijft de bloem dan staan?
Na wat denkwerk en een beetje scharrelen kwam ik 2 zwarte plastic afsluitdopjes met een gat tegen en een setje oude breinaalden. Breinaalden, echt iets voor haar, want wat heeft ze veel gebreid in haar leven.
De 2 bloemen haken was zo klaar en alles schoof ik op de breinaald. Een metalen plaatje onder het breiwerk en Wim maakte het vast door er een heel dun ijzerdraadje om de naald te draaien.
Maandag hebben mijn zussen dit op het graf gezet.
Ik ben heel benieuwd hoe lang ze meegaan, ik wil ze zelf ook maken en buiten zetten, dan heb ik enig idee.
Voor ons vieren haakte ik elk een vlaggenlijn. Ik begon in Mei enthousiast, had al heel wat vlaggetjes klaar maar ik liep een beetje vast. De wol was in verschillende diktes, voor sommige vlaggetjes net iets te weinig, kortom het bleef liggen. Tot er in augustus de afspraak voor maandag gemaakt werd.
Ik wilde ze dan klaar hebben voor mijn zus naar Engeland zou gaan. Ik ben begonnen van alle afgemaakte vlaggetjes de draden te verwerken, het waren er honderden.
Maandag mocht iedereen een pakje kiezen.
Zus 2 koos deze in de roze en blauw tinten. Het waren helemaal haar kleuren.
Zus 4 pakte dit pakje en dat paste bij haar omdat ze een groen type is, ze is altijd veel buiten bezig.
Zus 3 kreeg deze slinger. De vlaggetjes zijn iets kleiner omdat de wol wat dunner was, de lijn is ook wat fijner. Ze was blij met de fleurige lijn.
Van de aller, allerlaatste garen kon ik nog 2 kleine slingers maken. Hier moest ik nog een extra toer er om heen haken. En dan al die draadjes, soms wel 14 aan 1 vlaggetje.
Voor mij bleef deze over. De vlaggetjes omgehaakt met een andere kleur garen omdat de wol opwas. Het herinnert mij eraan dat ik ik heel veel werk aan heb gehad om alles een beetje bij elkaar te laten passen. Soms haalde ik het randje weer uit omdat ik een andere kleur er mooier bij vond passen.
En vergeet al die draadjes niet: een mooi klusje buiten aan de pick-nick tafel.
Dit zijn weer wat grotere vlaggetjes, op dezelfde manier gemaakt. Totaal heb ik 93 vlaggetjes gehaakt.
Dat zou mijn moeder eens moeten weten.
Een flinke klus, blij met het resultaat, wat je met restjes wol nog allemaal kan doen.
Nu weer andere dingen maken al heb ik al de eerste vlaggetjes klaar, nu van onregelmatig katoen.
Het heeft de tijd, er liggo nog sokken die ik af wil breien.
Dank je wel dat je alles wilde bekijken en lezen.
Groet, Nelleke
3 opmerkingen:
Wat een geweldig goed idee om die bloemen en de vlaggetjeslijnen te haken van het geërfde materiaal.
Een leuke manier om je handwerkende moeder te eren!
groetjes van Ank
Wat geweldig mooi die bloemen voor op het graf van je moeder. Leuk ook met de breinaalden als stelen. Van HG hebben ze 4in1 beschermer voor textiel. Daar maak je textiel waterafstotend mee. Is bij ons bij de Plus supermarkt te koop.
Ook je vlaggenlijnen zijn mooi. Goed idee om er voor al je zussen 1 te maken.
Groetjes van Henriët
Erg leuk gedaan Nelleke en fijn om zo je moeder te eren. (zoals Ank ook zegt)
Ik heb ook af en toe van die momenten dat ik mn moeder dingen wil laten zien…nu ook met ons vierde kleinkind, wat zou ze het weer prachtig gevonden hebben. Zo ook jouw vlaggenlijntjes…dit raakt me Nelleke!
Groetjes Ellen
Een reactie posten