Een laatste groet...

• 
  

Het laatste kaartje wat ik voor mijn schoonmoeder maakte. Dinsdagavond is ze overleden. Ze was ernstig ziek, en dat als je 89 bent. 1e Pinksterdag maakte ik dit kaartje voor haar. Met de prachtige duif die op de voorkant van onze liturgie stond. Met daarachter een tekst van een lied dat we zongen. Veel tijd om te maken had ik niet, daarom eenvoudig gehouden en dat kon ook, want het plaatje is alleen al mooi. Maandagmiddag nog voor haar gelezen. Dinsdagavond is ze rustig ingeslapen. We waren erbij, en ondanks het gemis wat er nu al is, was dit heel bijzonder en waardevol.

Vanmiddag bezig geweest om psalm 23 die in de dialectbijbel staat, zoveel mogelijk te vertalen naar het Zwolse dialect.  De dialectbijbel is meer gericht op het Oosten. Als je daar mee bezig bent denk je hoe zou ma dat nu zeggen? Want taal en dialect was helemaal haar ding. En zo dwarrelen de herinneringen binnen, voor iedereen weer anders.

Ik wil toch nog even het gedichtje op de kaart met jullie delen. Een ieder doet er maar mee wat je ermee wilt doen.
groeten en tot een volgende keer. Nelleke

Heer, raak mij aan met uw adem,         
reik mij uw stralend licht,
wijs mij nieuwe wegen,
geef op uw waarheid zicht.....

Heer, raak ons aan met uw adem,
geef ons een vergezicht!
Draag ons op uw vleugels,
zegen ons met uw licht!